Μόνο συναισθήματα βαθιάς και ειλικρινούς συγκίνησης θα μπορούσαμε να νοιώσουμε στο άκουσμα της είδησης του θανάτου του Αντώνη Παναγόπουλου. Έφυγε ένας λαμπρός συγχωριανός, ένας χαρισματικός άνθρωπος. Τα λόγια είναι φτωχά για να αποδώσουν την ανεκτίμητη προσφορά του. Κι αν η απώλεια είναι συνάρτηση της προσφοράς, τότε το κενό που αφήνει ο θάνατός του, είναι τεράστιο. Η προσφορά του ήταν προσφορά γνώσης και σοφίας, αλλά και ψυχής. Έδωσε όραμα, ιδέα και κατεύθυνση. Ήταν απλός και γλυκομίλητος. Τον διέκρινε, η ευγένεια, η πραότητα και η καλοσύνη. Στοιχεία που καθιστούσαν τη παρουσία του, ιδιαίτερα αγαπητή σε όλους.
Ο Αντώνης Παναγόπουλος υπήρξε πρόεδρος του συλλόγου του Αρκαδικού Χωριού του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας, τη διετία 2004 – 2006 και υπηρέτησε με υπευθυνότητα κι αφοσίωση. Όταν ανέλαβε, η πρώτη του κουβέντα ήταν: ”Πρέπει να δουλέψουμε όλοι μαζί αν θέλουμε να βελτιώσουμε τις συνθήκες διαβίωσης μας, σ’ αυτό το χωριό”. Πέτυχε στη θητεία του να ενώσει τον σύλλογο και να λειτουργεί με τις καταστατικές διατάξεις και όχι όπως γινόταν στο παρελθόν με παρασυναγωγές. Συντόνισε τις επιτροπές του χωριού μας και συνέβαλλε τα μέγιστα στο να συνεργάζονται άψογα με το Διοικητικό Συμβούλιο. Κόπιασε πολύ για να ακουστεί η φωνή των παλιννοστούντων Αρκάδων και ήταν πάντα διατεθειμένος να υποστεί οποιαδήποτε ταλαιπωρία, αρκεί να φέρει σε πέρας ό,τι αναλάμβανε. Στην ψυχή και στην καρδιά όλων μας μένει χαραγμένη η μορφή του. Το ενδιαφέρον του για το χωριό μας ήταν πολύπλευρο. Όλοι έχουμε να θυμηθούμε κάτι θετικό από τους κοινούς μας αγώνες. Οι συνεχείς προσπάθειες του, είχαν ένα σταθερό σκοπό, το καλό του Αρκαδικού Χωριού, του χωριού των απόδημων Αρκάδων. Θα θυμάμαι πάντα την επιβλητική παρουσία του, τα λόγια του, τη φλόγα και τον ενθουσιασμό του, μα πάνω απ’ όλα την ανυποχώρητη επιμονή του αναφορικά με την προώθηση και επίλυση των προβλημάτων μας. Με σκληρή δουλειά και προσωπική προσπάθεια πρόβαλε με δυναμισμό τα προβλήματα και συνέβαλε σημαντικά στην προώθηση λύσεων. Προσωπικότητα η οποία είχε ευρεία γνώση των θεμάτων, πολύπλευρη δυνατότητα ανάλυσης και ξεκάθαρη στόχευση. Είχε τη δυνατότητα να κοιτάζει μπροστά με καθάριο βλέμμα, με συνεχή διάθεση προσφοράς, συνεισφέροντας τον εαυτό του για ένα καλύτερο αύριο για όλους μας. Όταν στο τέλος της θητείας του, αποφάσισε να μην ξαναβάλει υποψηφιότητα (για λόγους υγείας), οι συγχωριανοί του πολύ στενοχωρήθηκαν, γιατί αναγνώριζαν στο πρόσωπο του έναν άξιο εκπρόσωπο τους. Το χειροκρότημα που δέχτηκε σ’ εκείνη την τελευταία Γενική Συνέλευση της θητείας του, ήταν χωρίς προηγούμενο κι αποτέλεσε την καθολική αναγνώριση της προσφοράς του.
Είχε ενεργό ρόλο στην οδική κυκλοφοριακή σύνδεση του Αρκαδικού Χωριού με τον κεντρικό οδικό άξονα Άστρους – Λεωνιδίου (σύνδεση πύλης εισόδου). Ξεμπρόστιασε τις παρανομίες που είχαν γίνει στον αγωγό νερού στη Πηγή Μαζιάς, κατά παράβαση της αρχικής μελέτης που είχε ως αποτέλεσμα την κλοπή του νερού του Αρκαδικού και να μην έχουμε νερό ούτε για να πιούμε. Το νερό του Αρκαδικού πήγαινε αλλού, σε μαντριά και δένδρα ημετέρων ?… Κλασσική περίπτωση όπου αποδείχθηκε και η αναξιοπιστία του Κράτους και διεκδίκησε με σθένος το νερό που μας αναλογούσε. Συνέβαλε τα μέγιστα στην εμφάνιση για πρώτη φορά πολιτιστικών εκδηλώσεων στο χωριό μας παρακινώντας να οργανώνονται εθελοντικά από κατοίκους που είχαν καλλιτεχνική έφεση και μεράκι, αφού κρατική επιχορήγηση δεν λάβαμε ποτέ. Λειτούργησε για πρώτη φορά αναψυκτήριο στο χωριό μας δίνοντας τιτάνια μάχη με την γραφειοκρατία. Στη θητεία του δημιουργήθηκε η δημόσια τουαλέτα στη πλατεία (όλοι θυμόμαστε τι γινόταν πριν…). Δημιούργησε την επιτροπή εκκλησίας, η οποία δραστηριοποιείται ακόμα με την ελπίδα πως κάποτε θα χτιστεί και στο Αρκαδικό Χωριό μία εκκλησία. Έδωσε σπουδαία μάχη για την απομάκρυνση των ιχθυοτροφείων από κοντά μας και δικαιώθηκε από την τότε Νομαρχία αλλά και στο Συμβούλιο της Επικρατείας (το ότι αυτά παραμένουν ακλόνητα, οφείλεται στη μη εφαρμογή των νόμων της Πολιτείας από τα αρμόδια όργανα?). Στη θητεία του επίσης, μπήκαν τα προστατευτικά κάγκελα στη πλατεία και αποκτήθηκε το οικόπεδο πάνω στο οποίο αργότερα δημιουργήθηκε η παιδική χαρά από τις προσφορές των συγχωριανών μας. Φεύγοντας, άφησε και το ταμείο του συλλόγου γεμάτο, γιατί προγραμμάτιζε με σύνεση.
Μπορεί σε κάποιον τρίτο, που δεν γνωρίζει το Αρκαδικό Χωριό, όλα αυτά να φαντάζουν μικρά. Αλλά σε μας, που τα τελευταία 20 περίπου χρόνια, πασχίζουμε να στήσουμε αυτό το χωριό από το μηδέν, φαντάζουν τεράστια. Φυσικά, ο Αντώνης Παναγόπουλος δεν ήταν υπεράνθρωπος, ούτε όλα τα προαναφερθέντα τα έκανε μόνος του. Τα έκανε με άξιους συνεργάτες και με την συμπαράσταση πολλών συγχωριανών. Η επιτυχία του έγκειται στο γεγονός, πως ενέπνευσε και παρακίνησε όλο σχεδόν το χωριό να δράσει ενωμένο και να προσφέρει ο καθένας, όπως μπορεί στο γενικό καλό του συνόλου. Ενέπνευσε κι εμάς τους νεότερους, παρακινώντας μας, να ασχολούμαστε με τα κοινά. ‘’Ισχύς εν τη ενώσει’’. Αυτή είναι και η σπουδαιότερη παρακαταθήκη που μας άφησε ο χαρισματικός αυτός άνθρωπος. Μένει σε μας αν θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε στο δρόμο που μας χάραξε ή θα επιστρέψουμε πίσω στη μη παραγωγική εσωστρέφεια του παρελθόντος …
Αντώνη, έφυγες στο ταξίδι της αιωνιότητας με τη σιγουριά ότι θα είσαι πάντα παρών μέσα σ’ όσους σε γνώρισαν κι είχαν την τύχη να μοιραστούν μαζί σου στιγμές δημιουργίας, γόνιμου διαλόγου στα συμβούλιά μας, ακόμη κι απλές ανθρώπινες στιγμές επικοινωνίας. Τιμήθηκες από την κοινωνία μας και η οποία θα συνεχίσει να σε τιμά και στο μέλλον. Το έργο σου θα μείνει για πάντα αποτυπωμένο στη συνείδησή μας. Όλοι σου χρωστάμε πολλά και σ’ ευχαριστούμε πολύ για όλα όσα μας προσέφερες. Αποχαιρετάμε έναν άξιο πρόεδρο, που υπηρέτησε με υποδειγματικό ήθος και συνέπεια το χωριό μας. Αποχαιρετώ και εγώ τον ξεχωριστό φίλο, το λαμπρό συνεργάτη που ήταν πάντα πρόθυμος και ήξερε να βρίσκει λύσεις στα προβλήματα, πάντα με ευγένεια και ηπιότητα. Εκφράζοντας τα πιο ειλικρινή και θερμά μου συλλυπητήρια στην αγαπημένη σου σύζυγο και στον άξιο γιο σου, που πρέπει να αισθάνονται περήφανοι για σένα, σε αποχαιρετώ κι εύχομαι να είναι ελαφρύ το χώμα της Αρκαδίας που θα σε σκεπάσει. Στο τελευταίο αυτό ταξίδι σου, σε συνοδεύουν οι ευχές, η αγάπη, και η εκτίμηση όλων μας. Αιωνία σου η μνήμη αξέχαστε Πρόεδρε του Συλλόγου μας. Θα σε θυμόμαστε πάντα με πολλή αγάπη. Καλό σου ταξίδι.
Ηλίας Κουγιεμήτρος
