Κοντά στο Αρκαδικό Χωριό, βρίσκονται διάφορα αξιοθέατα τα οποία αξίζουν να επισκευθείτε. Αυτά είναι :
Η Έπαυλη του Ηρώδη Αττικού, 2ου αιώνα μ.Χ.
Θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα αρχαία μνημεία της Αρκαδίας. Ξεπερνούσε τα 20.000 τ.μ. Πρόσφατες ανασκαφές έφεραν στο φως τα πρώτα δείγματα της πολυτελούς επαύλεως του σοφιστή Ηρώδη του Αττικού, ο οποίος ερχόταν τα καλοκαίρια με τους σοφούς της εποχής εκείνης και έδινε τα περίφημα και ξακουστά συμπόσιά του. Περιελάμβανε μεταξύ άλλων, τεχνητή τάφρο – ποταμό, τρείς στοές, εξέδρα, μέγαρο, λουτρικά συγκροτήματα, υδραγωγείο, ιερό των Νυμφών, υπέροχους κίονες, πολλά δωμάτια με καταπληκτικά ψηφιδωτά δάπεδα και πάρα πολλά έργα τέχνης. Αποτελούσε πιστό αντίγραφο της οικίας του Αυτοκράτορα Ανδριανού στο Τίβολι της Ιταλίας, με τον οποίο ο Ηρώδης διατηρούσε φιλικές σχέσεις.
Το Μουσείο του Άστρους.
Ο Ηρώδης ο Αττικός, ήταν λάτρης της αρχαίας Ελληνικής τέχνης και δεινός συλλέκτης αρχαίων αγαλμάτων. Με τις ανασκαφές που έγιναν στην έπαυλή του, βρέθηκαν πολλά αγάλματα, μερικά από τα οποία εκτίθενται στο μουσείο του Άστρους. Ένα από αυτά τα αγάλματα φέρει και τη μορφή του. Επίσης στο μουσείο, μπορείτε να δείτε ευρήματα από την αρχαία πόλη Εύα, της αρχαίας Θηρέας κ.ά.
Τη Μονή Λουκούς 1117 μ. Χ.
Μέσα σ’ενα γραφικό τοπίο είναι χτισμένη η Μονή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού, η επιλεγόμενη Μονή Λουκούς. Το όνομα Λουκούς, προέρχεται απο την λατινική λέξη Lukus, που σημαίνει ιερό δάσος και προέρχεται από την εποχή της Φραγκοκρατίας, όταν έμεναν εκεί Καπουτσίνοι μοναχοί.
Μία βυζαντινή στοά μας οδηγεί στο εσωτερικό της μονής. Στη βορειοανατολική γωνία, υψώνεται ο πύργος, ο μόνος που σώζεται από τους τέσσερις που υπήρχαν παλαιότερα. Τριώροφο οίκημα με καταπακτές και θόλους, χρησίμευε άλλοτε για πολεμικό φρούριο. Η μονή ανήκει στα Βυζαντινά μνημεία του τόπου μας.
Το καθολικό της μονής χτίστηκε το 1117 μ.Χ. πάνω στα λείψανα παλαιότερου ναού του 5ου αιώνα μ.Χ. και μπορεί εύκολα κανείς να διακρίνει το αρχιτεκτονικό υλικό που χρησιμοποιήθηκε απο την έπαυλη του Ηρώδη του Αττικού. Ο αυλόγυρος της μονής είναι διάσπαρτος από αρχιτεκτονικά θραύσματα αρχαιοελληνικής
και Ρωμαϊκής εποχής. Ο ρυθμός του ναού είναι Βυζαντινός, με οκταγωνικό τρούλο, που στηρίζεται σε τέσσερις κολώνες και με γραμμένο σταυρό στο δάπεδο και στη στέγη. Στο κέντρο του δαπέδου υπάρχει γλυπτός δικέφαλος αετός, που δηλώνει πως η μονή ήταν Πατριαρχική-Σταυροπηγιακή. Εξωτερικά οι τοίχοι είναι από πυρόλιθο και εσωτερικά η επιφάνειά τους φέρουν αγιογραφίες του 16ου αιώνα.
Όταν ο ναός πυρπολήθηκε κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης το 1826 από τον Ιμπραήμ, οι μοναχοί πρόλαβαν να κρύψουν τις εικόνες του τέμπλου και του ιερού στις γύρω χαράδρες και έτσι να τις σώσουν από σίγουρη καταστροφή.
Όλες είναι έργα του 17ου αιώνα και εξαιρετικής τέχνης.
Η μονή υπήρξε πάντοτε ανδρική, αλλά το 1946 μετατράπηκε σε
γυναικείο κοινόβιο. Χάρις στις μοναχές, η Μονή Λουκούς ξαναβρήκε την παλαιά της αίγλη καθώς παρέλαβαν μία μονή ερειπωμένη και κατεστραμένη, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην επαναλειτουργία της.
Το Μεσαιωνικό Φρούριο
Κατάλοιπα του φρουρίου αυτού, βρίσκονται στην κορυφή του λόφου πάνω από το Παράλιο Άστρους. Χτίστηκε το 1256 μ.Χ. από τον Γουλιέλμο Βελαρδουϊνο. Το 1826, κατά την Ελληνική Επανάσταση, ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, μαζί με τον Ζαφειρόπουλο και τα παλληκάρια τους, απώθησαν σφοδρή επίθεση από τα Τουρκοαιγυπτιακά στρατεύματα του Ιμπραήμ πασά. Σε παρακείμενο ύψωμα διακρίνονται τμήματα από τοίχο κλασσικών χρόνων. Επικρατεί η άποψη να πρόκειται γιά οχυρωματικό τοίχος που ξεκίνησαν να χτίζουν οι Αιγινίτες, οι οποίοι μετοίκησαν στην περιοχή, αλλά το άφησαν ημιτελές.
Στην περιοχή αυτή, μεταξύ του ποταμού Τάνου και του φρουρίου, βρίσκεται το Γένεον Πεδίον, όπου το 541 π.Χ.
έγινε μεγάλη μάχη μεταξύ των Αργείων και των Σπαρτιατών για την κατάκτηση της εύφορης πεδιάδας της αρχαίας Θυρέας.
Το κτίριο της β’ Εθνοσυνέλευσης της Επανάστασης του 1821
Το κτίριο βρίσκεται στο Άστρος και σώζεται σε άριστη κατάσταση. Εδώ συναντήθηκαν στις 23 Απριλίου 1823, κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, οπλαρχηγοί και πολιτικοί, σε μια προσπάθεια καλύτερου συντονισμού του Αγώνα, αλλά και κατευνασμού της διχόνοιας που είχε αρχίσει να διαφαίνεται αναμεταξύ τους. Δυστυχώς, βιώσιμες λύσεις δεν βρέθηκαν, κυρίως λόγω των πισώπλατων ραδιουργειών του Μαυροκορδάτου και των κοτσαμπάσηδων, κατά του Κολοκοτρώνη, με αποτέλεσμα μετά από λίγο καιρό να ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης που δυστυχώς κατέληξε σιγά – σιγά στην κατάπνιξή της από τα στρατεύματα του Ιμπραήμ Πασά της Αιγύπτου.
Μονή Αγίου Γεωργίου Ενδύσσενας
Μεταξύ Αρκαδικού Χωριού και του χωριού Αγίου Ανδρέα ξεκινά χωματόδρομος που περνάει από το εγκαταλειμένο σήμερα μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου. Γραπτές μαρτυρίες για τη μονή σταματούν το 1833. Η θέα από εδώ είναι μοναδική και αποζημιώνει τον επισκέπτη.
Λιμνοθάλασσα Μουστού
Λίγα χιλιόμετρα βόρεια του Αρκαδικού Χωριού, βρίσκεται η λιμνοθάλασσα Μουστού. Αποτελεί σημαντικό υδροβιότοπο με πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Εδώ καταφεύγουν πολλά αποδημητικά πουλιά το χειμώνα. Έχει ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο NATURA. Το νερό της πηγής φημίζεται για τις ιαματικές του δυνατότητες, σε περιπτώσεις ρευματισμών και αρθριτικών.
Το Αρκαδικό Χωριό
Το Αρκαδικό Χωριό προσφέρεται για όμορφο περίπατο, όπου μπορεί κανείς να περιεργαστεί τα γραφικά και πολύχρωμα σπίτια του. Μπορεί κανείς να κολυμπήσει στη παραλία του χωριού ή να χαλαρώσει ψαρεύοντας με καλάμι ή πετονιά στις δαντελωτές ακτές του.
